- تلفن های تماس :
- 09197061790
- 02166634409
ریسپریدون برای اوتیسم: آیا مؤثر است؟
کج‌خلقی‌های شدید، پرخاشگری و خودآزاری از نگران‌کننده‌ترین علائم مرتبط با اوتیسم هستند. این رفتارها معمولاً با کاردرمانی و رفتاردرمانی برطرف می‌شوند، اما پزشکان ممکن است تصمیم بگیرند که دارو نیز لازم است.
ریسپریدون یک داروی ضد روان‌پریشی است که گاهی برای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) تجویز می‌شود. بیایید بررسی کنیم که این دارو چه کاری انجام می‌دهد و آیا برای کودکان مبتلا به این طیف مؤثر است یا خیر.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
ریسپریدون چیست؟
ریسپریدون بخشی از دسته‌ای از داروها به نام “داروهای ضد روان‌پریشی غیرمعمول” یا “داروهای ضد روان‌پریشی نسل دوم” (SGA) است. داروهای ضد روان‌پریشی نسل اول در دهه ۱۹۵۰ معرفی شدند اما عوارض جانبی شدیدی داشتند، بنابراین نسل دوم برای جایگزینی آنها توسعه داده شد.
داروهای ضد روان‌پریشی نسل اول هنوز برای درمان علائم رفتاری شدید که به روش‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند، استفاده می‌شوند. ریسپریدون در اوایل دهه ۱۹۹۰ توسط جانسون توسعه یافت و با نام تجاری ریسپردال فروخته شد. این دارو به صورت ژنریک نیز موجود است.
ریسپریدون چه چیزی را درمان می‌کند؟
این ماده برای درمان بزرگسالان و نوجوانان مبتلا به اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی و همچنین کودکان مبتلا به اوتیسم ۵ تا ۱۶ ساله، مورد تأیید FDA است. به طور خاص، قرار است ریسپریدون پرخاشگری، نوسانات خلقی، تحریک‌پذیری و خودآزاری را در بیماران اوتیسمی مدیریت کند.
در سال ۲۰۰۶، ریسپریدون اولین دارویی بود که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان اوتیسم و همچنین اولین داروی ضد اوتیسم (SGA) برای کودکان و نوجوانان تأیید شد. پزشکان همچنین گاهی اوقات ریسپریدون را برای موارد غیر تأیید شده توسط FDA، مانند اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD)، افسردگی، سندرم تورت و شرایط مختلف سلامت روان تجویز می‌کنند.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
ریسپریدون چه تاثیری بر مغز دارد؟
مواد تشکیل دهنده ریسپریدون، دوپامین و سروتونین را مسدود می‌کنند. اینها انتقال دهنده‌های عصبی هستند که سیگنال‌ها را در مغز منتقل می‌کنند. سطوح بالاتر دوپامین و/یا سروتونین با خلق و خوی شادتر مرتبط است، اما تصور می‌شود که تولید بیش از حد دوپامین باعث رفتار روان پریشی، شیدایی یا پرخاشگری می‌شود. گیرنده‌های سروتونین همچنین نقش کلیدی در اسکیزوفرنی دارند. متخصصان پزشکی اظهار می‌کنند که ریسپریدون با مسدود کردن این انتقال دهنده‌های عصبی، تعادل را به مغز باز می‌گرداند و علائم را کاهش می‌دهد.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
آیا ریسپریدون برای کودکان مبتلا به اوتیسم توصیه می‌شود؟
تحقیقات اوتیسم نشان داده است که ریسپریدون ممکن است درمانی مؤثر برای کودکان و نوجوانان در این طیف باشد. مک‌کراکن و همکاران (۲۰۰۲) بررسی کردند که این دارو در مقایسه با دارونما چقدر خوب عمل می‌کند. دارونماها موادی هستند که هیچ تأثیری ندارند اما در طول آزمایش‌های بالینی به طور تصادفی به افراد اختصاص داده می‌شوند تا موفقیت ماده دیگر را آزمایش کنند. این به این دلیل است که محققان می‌توانند رد کنند که آیا بیماران به دلیل خود دارو احساس بهتری دارند یا به این دلیل که مصرف هر “دارویی” آنها را فریب داده است که فکر کنند حالشان بهتر شده است.
مک‌کراکن و همکاران ۱۰۱ کودک اوتیسمی ۵ تا ۱۷ ساله را آزمایش کردند که نیمی از آنها ریسپریدون و نیمی دیگر دارونما دریافت کردند. در عرض هشت هفته درمان، ۶۹٪ از گروه ریسپریدون کاهش تحریک‌پذیری را نشان دادند، در مقایسه با ۱۲٪ از گروه دارونما. دو سوم کودکانی که به ریسپریدون پاسخ مثبت دادند، شش ماه بعد همچنان بهبود نشان دادند.
یک کارآزمایی بالینی تصادفی در سال ۲۰۰۵ توسط شبکه اوتیسم روان‌دارویی کودکان نیز نشان داد که این دارو رفتار پرخاشگرانه را در کودکان مبتلا به اوتیسم کاهش می‌دهد، اما در صورت پایان درمان، علائم به زودی برمی‌گردند.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
به طور کلی، ریسپریدون برای بسیاری از کودکان و نوجوانان اوتیسمی نتایج مثبتی به همراه دارد. این دارو درمانی برای اختلالات طیف اوتیسم نیست، اما می‌تواند به مدیریت تحریک‌پذیری، کج‌خلقی، پرخاشگری و خودآزاری کمک کند.
نحوه مصرف ریسپریدون چگونه است؟
این دارو به صورت قرص‌های معمولی، قرص‌های حل‌شونده در دهان یا به صورت مایع موجود است. پزشکان معمولاً کودکان مبتلا به اوتیسم را با دوز کم شروع می‌کنند، سپس به تدریج دوز را افزایش می‌دهند تا بدن بتواند به آن عادت کند. ریسپریدون یک یا دو بار در روز، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف می‌شود. قرص‌های حل‌شونده در دهان به سرعت در دهان حل می‌شوند و نباید جویده یا خرد شوند. فرم مایع را می‌توان مستقیماً مصرف کرد یا با نوشیدنی دیگری مانند آبمیوه یا شیر مخلوط کرد. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مخلوط کردن آن با چای یا نوشابه را توصیه نمی‌کند.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
ریسپریدون کونستا (Risperdal Consta) نوعی داروی تزریقی است، اگرچه معمولاً فقط برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی استفاده می‌شود. تزریقات فقط باید هر دو هفته یکبار توسط پزشک متخصص انجام شود. در مورد مصرف ریسپریدون یا هر داروی دیگری، پیروی از دستورالعمل‌های پزشک معالج بسیار مهم است.
عوارض جانبی
مانند هر دارویی، ریسپریدون خطرات و عوارض جانبی بالقوه‌ای دارد. یکی از مهمترین نگرانی‌ها، خطر افزایش وزن، به ویژه در کودکان است. مطالعات نشان داده‌اند که ریسپریدون با افزایش وزن، مقاومت به انسولین، سندرم متابولیک و افزایش خطر ابتلا به دیابت، بیماری قلبی و بیماری کبدی در کودکان مبتلا به ASD مرتبط است. کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده چندین عارضه جانبی ریسپریدون را فهرست کرده است، از جمله:
- تهوع و استفراغ
- یبوست
- درد معده
- اسهال
- افزایش اشتها
- افزایش وزن
- درد عضلات یا مفاصل
- حرکات غیرارادی عضلات
- خشکی دهان
- خستگی
- … و موارد دیگر.
افزایش وزن و افزایش اشتها از جمله عوارض جانبی شایع‌تر مشاهده شده با ریسپریدون در کودکان است.افزایش وزن مرتبط با ریسپریدون اغلب به دلیل افزایش اشتها است که حتی قبل از افزایش وزن قابل توجه قابل مشاهده است. دریافت راهنمایی‌های روشن در مورد رژیم غذایی و مدیریت وزن هنگام تجویز ریسپریدون برای کودک برای والدین و مراقبان بسیار مهم است. بحث در مورد رژیم غذایی و انتخاب غذای اوتیسم باید از همان ابتدای درمان آغاز شود تا به کاهش عوارض جانبی احتمالی مرتبط با وزن کمک کند.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
بیمارانی که در مطالعه مک‌کراکن و همکارانش با ریسپریدون درمان شدند، میانگین افزایش وزن بالاتری (۵-۶ پوند) نسبت به کسانی که این دارو را دریافت نکردند، داشتند. حدود نیمی از کودکانی که ریسپریدون مصرف می‌کردند، خستگی خفیفی نیز داشتند، اگرچه معمولاً تا پایان آزمایش بالینی از بین می‌رفت. این گروه همچنین بیشتر از گروه دارونما دچار لرزش می‌شدند.
مطالعه سال ۲۰۰۵ که درمان به مدت شش ماه ادامه داشت، افزایش وزن متوسط حتی بالاتر، یعنی ۱۱ پوند، را مشاهده کرد. برخی از کودکان همچنین خواب‌آلودگی و خستگی را نشان دادند. با این حال، تنها یک کودک به دلیل عوارض جانبی از مطالعه خارج شد.
دیسکینزی دیررس
یکی دیگر از عوارض جانبی نگران‌کننده، دیسکینزی دیررس است، وضعیتی که باعث حرکات غیرارادی مانند اخم کردن، پلک زدن، لنگیدن و موارد دیگر می‌شود. این عارضه می‌تواند توسط چندین داروی ضد روان‌پریشی ایجاد شود.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
ریسپریدون کمتر از سایرین آن را ایجاد می‌کند، اما اتفاق افتاده است. بیشتر موارد شامل بیماران مسن است، اما حداقل یک مورد گزارش شده از یک پسر ۱۳ ساله مبتلا به اوتیسم وجود دارد که پس از افزایش دوز ریسپریدون، حرکات تند و تیز نشان داده است (کید ۲۰۱۸). وقتی والدینش متوجه علائم شدند، دوز مصرفی او کاهش یافت تا اینکه دارو به طور کامل قطع شد و علائم نامطلوب ناپدید شدند.
افزایش سطح پرولاکتین
ریسپریدون همچنین با افزایش پرولاکتین، هورمونی که نقش اصلی آن تولید شیر مادر است، مرتبط دانسته شده است. سطح بالاتر پرولاکتین می‌تواند منجر به ترشح نوک سینه، بزرگ شدن سینه و ژنیکوماستی (رشد بافت سینه در پسران و مردان) شود و به دلیل افزایش سطح پرولاکتین، در چرخه قاعدگی دختران اختلال ایجاد کند.
سایر داروهای ضد روان‌پریشی برای اوتیسم
در حال حاضر، ریسپریدون و آریپیپرازول تنها موادی هستند که توسط سازمان غذا و دارو برای درمان اوتیسم تأیید شده‌اند. هر دو تحریک‌پذیری را هدف قرار می‌دهند. ریسپریدون، همراه با آریپیپرازول، یکی از تنها داروهای مورد تایید FDA برای کودکان مبتلا به ASD است.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
این داروها اغلب برای کمک به مدیریت رفتارهای چالش برانگیزی که ممکن است با اوتیسم مرتبط باشند، مانند پرخاشگری، خودآزاری و تحریک پذیری تجویز می‌شوند. لازم به ذکر است که اگرچه این داروها می‌توانند در کاهش علائم خاص مفید باشند، اما برای “درمان” خود اوتیسم در نظر گرفته نشده‌اند. هدف از درمان، بهبود کیفیت کلی زندگی افراد مبتلا به اوتیسم و خانواده‌های آنها با کمک به مدیریت رفتارهایی است که ممکن است مخرب یا مضر باشند.
آریپیپرازول
آریپیپرازول یک درمان متفاوت است که معمولاً با نام تجاری Abilify به بازار عرضه می‌شود و در سال ۲۰۰۹ تأیید شد. مانند ریسپردون، این دارو نیز یک داروی ضد روان‌پریشی است که برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی نیز استفاده می‌شود. تحقیقات اولیه نشان داد که Abilify ممکن است برای کودکان مبتلا به اوتیسم ایمن‌تر باشد، اما به همان اندازه احتمال دارد باعث افزایش وزن و سایر عوارض جانبی شود.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
سایر داروهای ضد روان‌پریشی غیرمعمول – مانند اولانزاپین، زیپراسیدون و کوئتیاپین – از نظر ایمنی و اثربخشی در کودکان مبتلا به اوتیسم آزمایش شده‌اند، اما ریسپریدون و آریپیپرازول همچنان با کمترین عوارض جانبی، مؤثرترین هستند.
مدیریت وزن با ریسپریدون
هنگامی که ریسپریدون برای کودک تجویز می‌شود، دریافت راهنمایی‌های واضح در مورد رژیم غذایی و مدیریت وزن برای والدین و مراقبان بسیار مهم است. این بحث‌ها باید از همان ابتدای درمان آغاز شود. راهنمایی‌های مناسب در مورد رژیم غذایی می‌تواند به کاهش خطر افزایش وزن بیش از حد و ترویج عادات غذایی سالم کمک کند. یک متخصص تغذیه یا متخصص مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند توصیه‌های غذایی متناسب با نیازهای خاص کودک ارائه دهد. برخی از راهنمایی‌های کلی در مورد رژیم غذایی عبارتند از:
- تأکید بر یک رژیم غذایی متعادل سرشار از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های بدون چربی.
- نظارت بر اندازه وعده‌های غذایی برای جلوگیری از پرخوری.
- محدود کردن مصرف غذاهای فرآوری شده، نوشیدنی‌های شیرین و میان وعده‌های سرشار از چربی‌های اشباع و قندهای افزوده.
- تشویق به فعالیت بدنی منظم برای حمایت از یک سبک زندگی سالم.
به یاد داشته باشید، مدیریت مناسب وزن تنها یکی از جنبه‌های در نظر گرفتن استفاده از ریسپریدون برای درمان اوتیسم است. سنجش مزایای بالقوه در برابر خطرات و عوارض جانبی و شرکت در بحث‌های آزاد با متخصصان مراقبت‌های بهداشتی برای تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد گزینه‌های درمانی ضروری است.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
اثرات هورمونی ریسپریدون
هنگام بررسی استفاده از ریسپریدون به عنوان درمانی برای اوتیسم، آگاهی از اثرات هورمونی بالقوه آن بسیار مهم است. ریسپریدون می‌تواند بر سطح هورمون‌ها تأثیر بگذارد و منجر به عدم تعادل هورمونی و عوارض جانبی خاص شود. دو اثر هورمونی قابل توجه ریسپریدون، عدم تعادل هورمونی و افزایش سطح پرولاکتین است.
عدم تعادل هورمونی
ریسپریدون پتانسیل ایجاد اختلال در تعادل ظریف هورمون‌ها در بدن را دارد. این امر می‌تواند به دلیل تأثیر دارو بر انتقال‌دهنده‌های عصبی و گیرنده‌های مختلف در مغز رخ دهد. عدم تعادل هورمونی می‌تواند به روش‌های مختلفی بروز کند و ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. نظارت دقیق بر هرگونه تغییر و مشورت با متخصص مراقبت‌های بهداشتی در صورت بروز هرگونه نگرانی، مهم است.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
افزایش پرولاکتین
یکی از اثرات هورمونی خاص ریسپریدون، افزایش سطح پرولاکتین است. پرولاکتین هورمونی است که در شیردهی و تولید مثل نقش دارد. افزایش سطح پرولاکتین می‌تواند منجر به عوارض جانبی مانند ترشح نوک سینه، بزرگ شدن سینه و ژنیکوماستی (رشد بافت سینه) در پسران و مردان شود. با آگاهی کامل از اثرات هورمونی ریسپریدون، والدین و مراقبان می‌توانند با مشورت متخصصان مراقبت‌های بهداشتی، تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرند. پیگیری‌ها و نظارت منظم برای اطمینان از رفاه و ایمنی افرادی که این دارو را دریافت می‌کنند، ضروری است.
اثربخشی ریسپریدون
ریسپریدون به دلیل پتانسیل خود در کمک به مدیریت برخی از رفتارهای چالش‌برانگیز مرتبط با اختلالات طیف اوتیسم، مورد توجه قرار گرفته است. درک اثربخشی آن از نظر بهبود رفتاری و اثرات طولانی‌مدت مهم است.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
بهبود رفتاری
مطالعات نشان داده‌اند که ریسپریدون می‌تواند در کاهش برخی از علائم رفتاری مرتبط با اختلال طیف اوتیسم (ASD) مؤثر باشد. یک مطالعه قابل توجه توسط مک‌کراکن و همکاران (۲۰۰۲) نشان داد که در عرض هشت هفته، ۶۹٪ از کودکان اوتیسمی که ریسپریدون دریافت کردند، کاهش تحریک‌پذیری را تجربه کردند، در حالی که این میزان در گروه دارونما تنها ۱۲٪ بود. این بهبود در تحریک‌پذیری شامل کاهش پرخاشگری، نوسانات خلقی و رفتارهای خودآزاری بود.
لازم به ذکر است که اگرچه ریسپریدون می‌تواند در مدیریت علائم رفتاری مؤثر باشد، اما ممکن است ویژگی‌های اصلی خود اوتیسم را برطرف نکند. پاسخ هر فرد به داروی اوتیسم ممکن است متفاوت باشد و توصیه می‌شود برای نظارت بر اثرات و تعیین مناسب‌ترین برنامه درمانی برای هر فرد، با یک متخصص روان پزشکی کودک و نوجوان و یک کاردرمانگر متخصص در توانبخشی اوتیسم همکاری نزدیکی داشته باشید.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
اثرات طولانی مدت ریسپریدون
اثرات طولانی مدت مصرف ریسپریدون در افراد مبتلا به اوتیسم یک ملاحظه مهم است. در حالی که مطالعات کوتاه مدت نتایج مثبتی در کاهش علائم رفتاری نشان داده‌اند، اثرات طولانی مدت و مشخصات ایمنی ریسپریدون نیاز به بررسی دقیق دارد. ریسپریدون و آریپیپرازول تنها داروهای رفتاری مورد تایید FDA برای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) هستند. با این حال، این داروها با عوارضی، از جمله افزایش وزن ناسالم، همراه هستند.
نظارت منظم بر وزن و پارامترهای متابولیک در طول درمان با ریسپریدون بسیار مهم است. برای درک بهتر اثرات طولانی مدت درمان ریسپریدون در افراد مبتلا به اوتیسم، تحقیقات بیشتری لازم است. درک اثربخشی ریسپریدون از نظر بهبود رفتاری و در نظر گرفتن اثرات طولانی مدت برای تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد استفاده از آن به عنوان بخشی از برنامه درمانی جامع آنها، مهم است.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
مدیریت خطرات و ملاحظات
نظارت منظم و پشتیبانی مداوم هنگام استفاده از ریسپریدون برای اوتیسم بسیار مهم است. با ارائه دهنده خدمات درمانی خود ارتباط برقرار کنید و هرگونه نگرانی یا عوارض جانبی را که مشاهده می‌کنید، گزارش دهید. آنها می‌توانند راهنمایی ارائه دهند و تنظیمات لازم را در برنامه درمانی انجام دهند.
نظارت باید شامل معاینات منظم برای ارزیابی پاسخ به دارو و نظارت بر هرگونه عوارض جانبی احتمالی باشد. این ممکن است شامل معاینات فیزیکی، آزمایش خون و سایر ارزیابی‌هایی باشد که توسط متخصص مراقبت‌های بهداشتی توصیه شده است.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
علاوه بر نظارت پزشکی، ارائه پشتیبانی جامع برای فردی که ریسپریدون دریافت می‌کند، مهم است. این ممکن است شامل درمان، مداخلات رفتاری و حمایت اجتماعی برای تکمیل درمان دارویی باشد. یک رویکرد چند رشته‌ای که شامل روان پزشک کودک و نوجوان، کاردرمانگران و مربیان می‌شود، می‌تواند به بهینه‌سازی مراقبت و رفاه کلی فرد کمک کند.
آیا ریسپریدون انتخاب درستی است؟
تصمیم به استفاده از ریسپریدون برای اوتیسم باید با همکاری متخصصان روان پزشک کودک و نوجوان، کاردرمانگران و پس از بررسی دقیق گرفته شود. قبل از شروع ریسپریدون، روان پزشک کودک و نوجوان و کاردرمانگران باید ارزیابی جامعی را برای ارزیابی نیازها و چالش‌های خاص فرد مبتلا به اوتیسم انجام دهند. این ارزیابی ممکن است شامل بررسی سابقه پزشکی، ارزیابی‌های رفتاری و گفتگو با فرد و مراقبان او باشد.
در طول فرآیند تصمیم‌گیری، در نظر گرفتن درمان‌های جایگزین، ارزیابی شدت علائم و سنجش مزایای بالقوه در برابر خطرات احتمالی ضروری است. این امر ممکن است شامل گفتگو با متخصصان مراقبت‌های بهداشتی، درخواست نظرات دوم و جمع‌آوری اطلاعات از منابع معتبر باشد. به یاد داشته باشید که سؤال بپرسید، هرگونه نگرانی را ابراز کنید و از بهترین مراقبت ممکن برای عزیز خود حمایت کنید.ریسپریدون کاردرمانی اوتیسم شمشیری
مانند هر دارویی، ریسپریدون برای اوتیسم با خطرات و ملاحظات بالقوه‌ای همراه است. با نظارت دقیق بر فرد و ارائه پشتیبانی جامع، می‌توانید به کاهش این خطرات و ارتقاء سلامت کلی او کمک کنید. مشارکت در یک فرآیند تصمیم‌گیری متفکرانه، با همکاری متخصصان روان پزشک کودک و نوجوان و کاردرمانگران، تضمین می‌کند که برنامه درمانی متناسب با نیازهای فرد تنظیم شده است.
نتیجه گیری
خودآزاری و پرخاشگری برای هر والدینی نگران‌کننده است. شما می‌خواهید فرزندانتان شاد و سالم باشند، اما تشخیص اینکه کدام درمان، دارو یا دارو انتخاب مناسبی است، می‌تواند دشوار باشد.
کودکانی که ریسپردون مصرف می‌کنند اغلب با عوارض جانبی، به ویژه افزایش وزن، مواجه می‌شوند. برخی از والدین ممکن است تصمیم بگیرند که این کار در ازای رفتار آرام‌تر، ارزشش را دارد. در نهایت، هر کودک و نوجوانی متفاوت است. ممکن است یک نفر به یک ماده یا دوز خاص واکنش خوبی نشان دهد، در حالی که دیگری اینطور نباشد، بنابراین یافتن داروی مناسب اغلب نیاز به آزمون و خطا دارد.
شما همیشه باید قبل از تصمیم‌گیری، گزینه‌های خود را با یک روان پزشک کودک و نوجوان در میان بگذارید. آنها می‌توانند به شما در تصمیم‌گیری در مورد نحوه مدیریت رفتار فرزندتان و همچنین نظارت بر او در طول درمان کمک کنند.
بیشتر بدانیم
-دلیل علاقه کودکان اوتیسم به چرخیدن و حرکات چرخشی
در مرکز توانبخشی ماهان واقع در جنوب غرب تهران ( شمشیری مهرآباد)، ما درمان جامع توانبخشی شامل : کاردرمانی ذهنی، گفتاردرمانی، یکپارچگی حسی SI، کاردرمانی درکی-حرکتی، ماساژ ، بازی درمانی و رفتاردرمانی را برای کودکان اوتیسم ارائه می‌دهیم. تیم ماهر ما درمان های شخصی‌سازی‌شده و باکیفیتی را برای کمک به افراد در دستیابی به حداکثر پتانسیل خود ارائه می‌دهند. برای بررسی اینکه چگونه خدمات ما می‌تواند برای شما یا عزیزانتان مفید باشد، همین امروز با ما تماس بگیرید!
شماره های مرکز جهت مشاوره و اخذ نوبت:
