آیا استفاده اجباری از اندام مبتلا (CIMT) در افراد فلج مغزی می تواند منجر به بهبود تحرک بازو گردد؟
این مقاله شرح خواهد داد که CIMT چیست، چگونه می تواند برای افراد فلج مغزی مفید باشد و اینکه آیا ارزش امتحان کردن را دارد یا خیر؟ بیایید شروع کنیم.
استفاده اجباری از اندام مبتلا تمرینی است که جهت بهبود عملکرد اندام فوقانی در افراد با ناتوانایی های حرکتی نورولوژیکال مانند فلج مغزی ، مورد استفاده قرار می گیرد.
این تکنیک شامل ۲ جزء کلیدی است:
اولاً باید حرکات بازوی غیر مبتلا (سالم) توسط یک اسپلینت، دستکش، گچ یا اسلینگ محدود گردد.
این امر از استفاده از دست قوی تر جلوگیری می نماید.
دوماً بازوی مبتلا باید تحت درمان فشرده قرار گیرد تا چگونگی حرکت کردن و عملکرد صحیح را یاد بگیرد.
شما با تمرکز بر روی بازوی ضعیف تر ،سبب تحریک مغز جهت تقویت این حرکات خواهید شد.
CIMT برای تمامی افراد فلج مغزی کاربردی نمی باشد.
CP در اثر آسیب به مغز در حال رشد ایجاد شده، که بسته به ناحیه و شدت ضایعه نواحی متفاوتی از بدن می تواند تحت تأثیر قرار گیرد.
به عنوان مثال بعضی از این افراد تنها نقائص حرکتی در پاهایشان دارند (دای پلژی) در حالیکه سایرین ممکن است ابتلا تنها در یک سمت بدنشان بوده (همی پلژی) یا تنها در یک اندام (مونوپلژی)، و یا در تمام اندامها باشد (کوادروپلژی)
CIMT تنها برای آن دسته از افراد CP که همی پلژی یا مونوپلژی هستند، ایده آل می باشد زمانیکه تنها یک بازو دچار نقائص حرکتی است.
استفاده اجباری از اندام مبتلا کار ساز خواهد بود چرا که اصول پایه های نوروپلاستیسیتی را پیاده سازی می کند.
نوروپلاستیسیتی توانایی مغزی جهت سیم کشی مجدد (بازسازی) خود می باشد که این کار باعث شده عملکرد هایی که در اثر آسیب مغزی تحت تأثیرقرار گرفته اند، بهبود یافته و یا بازیابی گردند.
بهترین روش جهت بهبود نوروپلاستیسیته ، انجام حرکات وظیفه محور خاص و با تکرار بالا می باشد (کاری که دقیقاً CIMT انجام میدهد).
CIMT بر روی بهبود عملکردهای بازو و دست تمرکز نموده که این کار از طریق تمرینات عملکردی که نیازمند استفاده مداوم از بازوی آسیب دیده می باشد، حاصل می شود.
با استفاده هرچه بیشتر از بازوی مبتلا، ترمیم عصبی بیشتر و پلاستیسیته در مغز اتفاق می افتد.
هر چه مسیرهای عصبی قوی تر برای حرکت شکل بگیرند، بهبود حرکات به طور واضح تری احساس می شود.
فعالیتهایی که میتوانید در طی استفاده اجباری از اندام مبتلا تمرین کنید:
_ برداشتن اشیاء کوچک
_ فشار دادن دکمه
_ پرتاب کردن توپ
تمرین کردن این تمرینات به صورت هر روزه می تواند به بهبود عملکرد بازو و دست مبتلای کودک شما کمک نماید.
خوشبختانه افراد CP همی پلژی یا مونوپلژی عملکرد اندام فوقانی یک سمت بدن آنها نرمال می باشد.
حتی اگر چنانچه بازوی آسیب دیده نقائص حرکتی خفیفی داشته باشد باز هم بیشتر کودکان همی پلژی از بازوی غیر مبتلا بدون توجه به سمت مبتلا استفاده می نمایند.
توانایی استفاده از تنها یک بازو جهت انجام فعالیتهای روزمره زندگی به طور مستقل می تواند بسیار چالش برانگیز باشد و منجر به پیشرفت حرکات غیر طبیعی یا دفورمیتی های اسکلتی عضلانی گردد.
کودکانی که صرفأ تنها با اتکا به بازوی سالم خود بزرگ می شوند، احتمالاً انجام CIMT را برای خود سخت و دشوار می بینند و بنابراین آنها هرگز چگونگی استفاده از بازوی سمت مبتلا را یاد نمی گیرند.
هرچند که CIMT می تواند یک روش بسیار مؤثر در جهت بهبود عملکرد دست باشد اما تنها رویکرد برای بهینه سازی نوروپلاستیسیتی نمی باشد.
در نهایت بهترین نتایج زمانی حاصل می شود که میزان تکرار تمرینات با این روش زیاد باشد. بنابراین آنچه را که به شما انگیزه می دهد پیدا کرده و تمرین نمایید.
مرکز توانبخشی ماهان بهترین مرکز کاردرمانی و گفتاردرمانی برای کودکان فلج مغزی (CP) واقع در جنوب غرب تهران در مهرآباد جنوبی – شمشیری