بهترین ورزش ها برای افراد فلج مغزی، ورزش هایی هستند که کودک شما را فعال و ایمن نگه می دارند.
فلج مغزی یک ناتوانی حرکتی است که می تواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد.هر کس فلج مغزی را به طرز متفاوتی تجربه می کند و بنابراین دارای سطوح مختلف تحرک است. برخی از افراد ممکن است قادر به راه رفتن باشند، در حالی که دیگران ممکن است نیاز به استفاده از ویلچر داشته باشند.
فلج مغزی همچنین می تواند نواحی مختلف بدن را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال، در برخی از افراد فقط پاها تحت تأثیر قرار گرفته و می توانند قسمت های فوقانی بدن خود را کنترل کنند. در مقابل، دیگران ممکن است فقط بتوانند سمت چپ بدن خود را حرکت دهند و یا اصلا کنترل کامل در آنها وجود نداشته باشد.
در این مقاله برخی از ورزشهای معروف برای افراد مبتلا به فلج مغزی مورد بررسی قرار می گیرد.
شرط اصلی اولیت داشتن هر ورزش برای بیمار فلج مغزی اینست که با توانایی های منحصر به فرد هر فرد متناسب باشد.
این تنها در صورت عادلانه بودن رقابت امکان پذیر است.
از آنجا که توانایی های عملکردی در افراد مبتلا به فلج مغزی بسیار متفاوت است، سیستم های طبقه بندی برای قرار دادن هر کودک مبتلا به CP در ورزش متناسب خودایجاد شده است.
در زیر سیستم طبقه بندی ۸ سطحی انجمن ورزشکاران فلج مغزی ایالات متحده آمده است. سیستم طبقه بندی ساخته شده توسط CP-ISRA شامل هشت کلاس است: CP1, CP2, CP3, CP4, CP5, CP6, CP7 و CP8. این کلاس ها را می توان به طور کلی در کلاس های صندلی چرخدار مخصوص، صندلی چرخدار معمولی و افراد با قابلیت تحرک قرار داد. CP1 کلاس مخصوص ویلچر مخصوص است، در حالی که CP2 ، CP3 و CP4 کلاس های عمومی صندلی چرخدار است. CP5 ، CP6 ، CP7 و CP8 کلاس های بیماران دارای تحرک هستند.
CP1 : از ویلچرهای برقی استفاده می کنند و کوادروپلژی هستند.
CP2 : از ویلچرهای برقی استفاده می کنند و کوادروپلژی هستند. هنگامی که با CP1 مقایسه می شوند کنترل بالاتنه بهتری دارند.
CP3 : روزانه از ویلچر استفاده می کنند هرچند ممکن است با استفاده از وسایل کمکی توان تحرک داشته باشند. در مورد حرکت سر و عملکرد تنه مشکل دارند.
CP4 : روزانه از ویلچر استفاده می کنند هرچند ممکن است با استفاده از وسایل کمکی توان تحرک داشته باشند. در مورد حرکت سر و عملکرد تنه مشکلات کمتری نسبت به CP3 دارند.
CP5 : کنترل عملکردی بیشتری در قسمت فوقانی بدن داشته و معمولاً با استفاده از وسیله کمکی توان تحرک دارند. حرکات سریع می توانند تعادل آنها را بر هم بزنند.
CP6 : توان تحرک داشته و قادر به راه رفتن بدون استفاده از وسیله کمکی است. تمام قسمت های بدن آنها توان تحرک دارد.
CP7 : قادر به راه رفتن است، اما ممکن است لنگش داشته باشد زیرا نیمی از بدن آنها می تواند تحت تأثیر فلج مغزی باشد.
CP8 : کمترین آسیب را از لحاظ جسمی تحت تأثیر فلج مغزی داشته و ناتوانی آنها معمولاً به صورت اسپاستیسیتی در حداقل یک اندام ظاهر می شود.
در نهایت، بهترین ورزش برای افراد مبتلا به فلج مغزی به ترجیح هر فرد بستگی دارد.
ممکن است کودک شما فلج مغزی داشته باشد ، اما این بدان معنا نیست که فقط باید ورزش های خاصی را انجام دهد.آنها تا زمانی که تمایل به تلاش و سازگاری دارند می توانند از هر ورزشی که می خواهند لذت ببرند.
تعداد زیادی ورزش تطبیقی وجود دارد که افراد مبتلا به فلج مغزی به انجام آنها ترغیب می شوند ، می توانند از آن لذت ببرند و همیشه فعال بمانند.
شنا یک ورزش عالی برای افراد مبتلا به فلج مغزی است زیرا نیروی شناور آب، میزان فشار وارد بر مفاصل را کاهش می دهد.
این امر افراد مبتلا به فلج مغزی را قادر می سازد بدون اینکه تحت تأثیر جاذبه قرار گیرند، روی فرم بدن تمرکز کنند.
شنا یک تمرین کامل بدن است که به ارتقا سلامت قلب و عروق، استقامت و قدرت عضلات کمک می کند.
اگرچه ممکن است ورود به استخر برای افرادی که دارای نقص حرکتی هستند ایده ایمنی نباشد و همچنین والدین از ورود فرزندان فلج مغزی به استخر کمی مضطرب باشند، اما می توان اطمینان داشت که فرزندان آنها همیشه تحت نظارت یک درمانگر و نیز درون آب که جاذبه کم است، ایمن خواهند بود.
حدود ۵۰-۶۰٪ افراد مبتلا به فلج مغزی می توانند به تنهایی راه بروند. با این حال، ممکن است حتی بیش از آن هم قابل اجرا باشد.
این چگونه ممکن است؟ آسیب مغزی که باعث فلج مغزی می شود با گذشت زمان بدتر نمی شود یا بهبود نمی یابد، اما برای ایجاد ثبات به مدتی زمان نیاز دارد.
در کتاب پسری که می تواند بدود اما راه نرود، دکتر کارن پاپه پیشنهاد می کند که پیاده روی مهارتی است که آنقدر در اوایل زندگی آموخته شده که مغز فرصتی برای تثبیت کامل آسیب ها نداشته است.
در مقابل، دویدن می تواند سالها بعد ایجاد شود (وقتی آسیب مغزی تثبیت شود) و از مسیرهای عصبی متفاوتی نسبت به راه رفتن استفاده کند. بنابراین، بسیاری از افراد نسبت به پیاده روی فرم دویدن بهتری از خود نشان می دهند.
فیلم زیر در مورد یک دونده دبیرستانی مبتلا به فلج مغزی است:
پس از دبیرستان ، جاستین در دانشگاه اورگان تحصیل کرد و اولین ورزشکار نایک مبتلا به فلج مغزی شد.
دوچرخه سواری ورزشی سرگرم کننده و تأثیرگذار است که بسیاری از افراد مبتلا به فلج مغزی می توانند از آن لذت ببرند.
انواع مختلفی از دوچرخه جهت تطبیق با انواع مختلف نقص حرکتی بیماران وجود دارد. به عنوان مثال، کسانی که پاهای فلج دارند می توانند از دوچرخه دستی استفاده کنند.
افرادی که حرکات در اندام تحتانی داشته اما مشکل تعادلی دارند، می توانند از دوچرخه خوابیده استفاده کنند که ثبات بیشتری داشته و دارای صندلی پشتیبان (که کل پشت را حمایت می کند)است.
دوچرخه سواری به ایجاد تعادل کمک کرده، ضربان قلب افزایش می یابد و استقامت را تقویت می کند.
اسب سواری می تواند یک ورزش عالی برای کودکان مبتلا به فلج مغزی باشد زیرا به رشد تعادل، قدرت و پوسچر بدن کمک می کند.
در حقیقت، یک روش درمانی کامل مبتنی بر اسب وجود دارد که هیپوتراپی نامیده می شود.
اسب سواری عوامل زیادی را در بر می گیرد که می تواند برای کودکان مبتلا به فلج مغزی مفید باشد.
از آنجا که اسب در حال حرکت است، کودکان باید به طور مداوم مرکز ثقل خود را تنظیم کنند تا با تعادل بمانند. این ریز حرکت ها به توسعه قدرت هسته ای بدن کمک می کنند.
علاوه بر این تعامل با اسب کودک شما را ترغیب کرده تا او بخواهد بیشتر تمرین کند. تکرار، کلید بهبود الگوهای حرکتی است.
هنگامی که فرزند شما به اصول کار مسلط شد، حتی می تواند در ورزش های سوارکاری معلولین رقابت کند.
تیراندازی با کمان یک ورزش عالی برای افراد مبتلا به فلج مغزی است زیرا می توان آن را به صورت نشسته روی ویلچر یا ایستاده انجام داد.
این ورزش به بهبود هماهنگی چشم و دست، قدرت گرفتن و قدرت اندام فوقانی کمک می کند.
افرادی که آسیب یک طرفه بدن دارند، می توانند از یک دستکش یا آتل سفارشی برای حمل و استفاده از کمان و تیر استفاده کنند.
آنها حتی می توانند با استفاده از دهان خود زه کمان را به عقب بکشند و آزاد کنند.
اگرچه افراد مبتلا به فلج مغزی دارای اختلالات حرکتی هستند، اما ضروری است که آنهاورزش کنند.
عدم تحرک بدنی یک عامل خطر عمده برای عوارضی مانند بیماری قلبی ، فشار خون بالا و پوکی استخوان است.
به خصوص با افزایش سن افراد فلج مغزی، توانایی های عملکردی کاهش می یابد. اگرچه آسیب مغزی که باعث فلج مغزی شده پیشرفت نخواهد کرد، اما عدم تحرک جسمی می تواند منجر به افزایش وزن و تحمل پایین نسبت به تمرینات شود.
تاثیرات ورزش برای افراد مبتلا به فلج مغزی :
شرکت در ورزش راهی عالی برای ارتقاء تمرینات و رشد مهارت های اجتماعی است.
هر ورزشی یک منحنی یادگیری دارد؛ بنابراین ضروری است که قبل از رد کردن کامل آن، به آن فرصت بدهید.
کودک خود را به شرکت در هر ورزشی که می خواهد تشویق کنید. به احتمال زیاد یک نسخه تطبیقی از آن وجود دارد.
فلج مغزی قطعاً می تواند مشارکت در ورزش را دشوارتر کند. با این حال، کودک شما با داشتن منابع و پشتیبانی مناسب می تواند یاد بگیرد که چگونه با خیال راحت در ورزش مشارکت کند و سبک زندگی فعال تری داشته باشد.
مرکز توانبخشی ماهان واقع در مهرآباد جنوبی ارائه دهنده خدمات توانبخشی کودکان و بزرگسالان فلج مغزی با انجام جلسات کاردرمانی جسمی، کاردرمانی ذهنی، گفتاردرمانی و رفتاردرمانی
شماره های مرکز:
۶۶۶۳۴۴۰۹
۰۹۱۹۷۰۶۱۷۹۰
۰۹۳۰۷۰۵۹۸۱۲
#کاردرمانی_فلج_مغزی #گفتاردرمانی_فلج_مغزی #ورزش_فلج_مغزی #کاردرمانی_سی_پی