چگونه رفتار پرخاشگرانه کودکان را مدیریت کنیم؟

درمان پرخاشگری کودکان : بسیاری از والدین در مواجهه با خشم و پرخاشگری فرزندشان احساس می کنند که هیچ گونه کنترلی روی آن ندارند. در واقع ، کلی از مادران و پدران می گویند، “من احساس می کنم در والدین بودن شکست خورده ام. این خیلی مهم نیست که چرا شما به عنوان یک پدر و مادر گاهی اوقات رفتارتان موثر نیست؛ آنچه مهم تر است آن چیزی است شما در مورد آن انجام می دهید.

اولین قدم این است که از الگوهایی که در طول سال ها با فرزندتان ایجاد شده است آگاه باشید. از خود بپرسید: “رفتاری که من می بینم چیست و در واکنش به آن چه می کنم ؟ ” درک کنید که الگوها برای هر فرد ، وضعیت و کودک خاص هستند. به عنوان مثال ، برخی از والدین خود در مقابله با خشم مشکل دارند. آنها به محض شنیدن یا دیدن پرخاشگری فرزندشان به شدت با آن برخورد می کنند. این فقط وضعیت را تشدید می کند زیرا اگر به شدت واکنش نشان دهید ، به کودک شما می آموزد که پرخاشگری نحوه حل مشکلات است. در نتیجه ، کودک ممکن است رفتار متفاوتی را یاد نگیرد: او همچنین عصبانیت خود را از دست می دهد و پرخاشگر است. در مقابل ، برخی از والدین منفعل تر هستند-اما فرزندشان ممکن است به دلیل عقب نشینی والدینش و عدم برخورد مستقیم با مسائل ، تهاجمی شود.

شما می توانید یک فرد مهربان ، آرام و یک پدر و مادر موثر باشید—این دو متضاد هم نیستند—اما شما هنوز هم باید محکم باشید و محدودیت های مشخصی تعیین کنید. اگر شما والدینی هستید که در یک الگوی واکنشی بی اثر به فرزندتان گرفتار شده اید ، متوجه شوید که تغییر یک شبه اتفاق نمی افتد—زمان می برد. نحوه واکنش شما شما را به عنوان یک والدین “خوب” یا “بد” طبقه بندی نمی کند—اما ممکن است به این معنی باشد که شما بخشی از مشکل هستید و بنابراین می تواند بخشی از راه حل باشد. اگر فرزند شما پرخاشگر است و رفتار می کند ، تقصیر شما نیست ، اما باید به او بیاموزید که چگونه کارها را متفاوت انجام دهد.

کودک شما ممکن است دارای برچسب مانند : بیش فعالی و نقص توجه و تمرکز ( ADHD) و یا ختلال دوقطبی باشد. اما صرف نظر از اینکه فرزند شما په مشکلی دارد یا چه نوع برچسب هایی دارد ، شما هنوز هم می توانید یاد بگیرید که موثرتر باشید. رفتارهای تهاجمی جهت درمان پرخاشگری کودکان باید تغییر کنند—و با وجود برچسب ها ، والدین نیز باید تغییر کنند. والدین باید برای موفقیت توانمند شوند.

در هر زمان از زندگی، همه ما قادر به تغییر هستیم. این برای والدین و بچه ها هم صدق می کنه. شاید به خاطر خواسته هایی که هر روز به شما داده می شود ، ترسناک به نظر برسد ، اما اگر به رفتار تهاجمی فرزندتان پاسخ ندهید ، اوضاع بدتر خواهد شد. نحوه برخورد شما با پرخاشگری – درمان پرخاشگری کودکان – با فرزندتان ممکن است از سن به سن ، مرحله به مرحله تغییر کند. در اینجا چند نکته برای کمک به شما در مراحل مختلف زندگی فرزندتان آورده شده است.

کودکان پیش دبستانی و پرخاشگری

۱٫ ثابت قدم باشید:

برای بچه های کوچکتر ، کلید این است که ثابت قدم باشید. شما نمی توانید یک روز رفتارها را نادیده بگیرید و روز بعد با فریاد زدن به فرزندتان پاسخ دهید. مهم نیست کجا هستید یا چه کاری انجام می دهید ، سعی کنید ثابت قدم باشید. اگر فرزند شما با ضربه زدن به خواهر و برادرش مشکل دارد ، با چیزی مانند “ضربه زدن خوب نیست. شما باید مدتی را به تنهایی بگذرانید و آرام شوید.”تمام تلاش خود را بکنید تا مطمئن شوید که هر بار به همان شیوه پاسخ می دهید.

۲٫ کودک خود را از موقعیت خارج کنید:

گاهی اوقات باید کودک خود را از موقعیت خارج کنید تا به او کمک کنید کنترل احساسات خود را دوباره بدست آورد. اگر شما در فروشگاه مواد غذایی هستید و کودک شما دچار عصبانیت و لگد زدن به سبد خرید است زیرا شما خوراکی مورد علاقه او را نمی خرید ، می توانید بگویید ، “شما بیش از حد سر و صدا می کنید. ما این خوراکی ها رو نمیخریم و اگه دست از این کارت نکشی باید بریم”اگر فرزند شما متوقف نشد ، پیگیری کنید و او را از فروشگاه خارج کنید.

۳٫ پیش از ورود به موقعیت های محرک پرخاشگری کودکتان، با او صحبت کنید.

اگر می دانید شرایطی وجود دارد که برای فرزند شما دشوار است ، از قبل کمی با او صحبت کنید. اگر فرزند شما همیشه وقتی به خانه خویشاوند شما می رود مشکل دارد—فرض کنید که او تحریک می شود و شروع به ضربه زدن به پسر عموهای خود می کند—ارزش دارد که قبل از ورود به خانه با او بحث بسیار کوتاهی داشته باشید و به او بگویید که چه انتظاری دارید. “شما باید به خوبی بازی کنید. اگر شروع به کتک زدن یا صدمه زدن به پسر عموهای خود کنید ، ما بلافاصله اونجارو ترک خواهیم کرد. متوجه شدی ؟ ”

۴٫ زمان بندی کنید:

به کودکان کوچکتر یک زمان بندی در یک مکان آرام و به تنهایی بدهید. می توانید بگویید: “می خواهم ساکت و آرام باشید. وقتی عصبانی هستی نمیتونی برادرت رو بزنی وقتی دو دقیقه ساکت باشی میتونی برگردی و با برادرت بازی کنی.” خیلی کم حرف بزنید و با دستورالعمل های خود خیلی واضح و قاطع برای درمان پرخاشگری کودکان رفتار کنید.

۵٫ هماهنگی با سایر مراقبان:

مهم است که به یاد داشته باشید که رفتارهای بد ، مانند رفتارهای تهاجمی و تجاوز جسمی ، در مهد کودک و پیش دبستانی نیز رخ می دهد. این بخشی از روشی است که بچه ها یاد می گیرند با یکدیگر کنار بیایند ، اما اگر فرزندتان پرخاشگر است ، باید فورا با آن کنار بیایید. همچنین باید مداخله خود را با مراقبان دیگر مثل مادربزرگ و پدربزرگ، پرستار بچه ، مربی مهد کودک و … هماهنگ کنید تا هر دو ثابت قدم باشید. به طور منظم با مراقب تماس بگیرید تا مطمئن شوید که رفتار بهبود یافته است.

کودکان در سن مدرسه ابتدایی

اگر در مدرسه ابتدایی فرزند دارید و رفتار پرخاشگرانه به طور منظم اتفاق می افتد ، باید به طور منظم ، احتمالا روزانه ، با مدرسه ارتباط برقرار کنید تا این رفتار را کنترل کنید. دریابید که عواقب آن در مدرسه چیست-و مطمئن شوید که فرزندتان با عواقب این سوء رفتار در مدرسه مواجه می شود.می توانید معلم فرزندتان را تشویق کنید که با این رفتارهای فرزندتان برخورد قاطع و هماهنگ با شما داشته باشد.

کنترل رفتارهای نادرست مانند جویدن آدامس یا دویدن در سالن مدرسه باید توسط مسئولین مدرسه انجام شود—این کار آنها برای مدیریت رفتار لازم است ، و شما به عنوان یک پدر و مادر نیازی به انجام دادن کار اضافی دیگری در خانه برای آن ندارید. اما رفتارهایی که از نظر جسمی پرخاشگرانه یا کلامی آزاردهنده هستند مربوط به فرزند شما و ناتوانی او در حل آنها نیاز به رسیدگی بیشتری دارد. این رفتار باید در خانه با بحث و نتیجه احتمالی پیگیری شود.

دلیل اینکه شما باید رفتارهای مخرب تر را در خانه به چالش بکشید – درمان پرخاشگری کودکان – این است که خانه جایی است که شما وقت دارید تا به فرزندتان در مورد گزینه های جایگزین آموزش دهید. اگر اولین باری است که اتفاقی می افتد ، با داشتن مکالمه ای برای حل مسئله ، به او کمک کنید تا بفهمد مهارت های مقابله با آن مورد پگونه است ، و سپس با او کار کنید تا برخی از مهارت های مناسب را بیابید. از او بپرسید: “دفعه بعد چه کاری متفاوت انجام می دهید؟ از طرف دیگر ، اگر این سوء رفتار قبلا هم رخ داده باشد ، نه تنها باید در مورد شرایطی که این اتفاق افتاده صحبت کنید ، بلکه باید نتیجه ای برای پاسخگویی به او وجود داشته باشد. این نتیجه می تواند شامل هر کاری باشد که فکر می کنید برای یادگیری او در مورد اون وضعیت برای مدت زمان لازم برای تکمیل آن مفید باشد.

به هر حال ، اگر این رفتارهای تهاجمی فقط در مدرسه اتفاق می افتد و نه در سایر زمینه های زندگی فرزند شما ، مهم است که بدانید چه اتفاقی می افتد. این کمی مشکل است چون شما نمی خواهید طرف فرزندتان را در مقابل مدرسه بگیرید—این مفید نخواهد بود. اما اگر فرزند شما که در موقعیت های دیگر تهاجمی نیست در مدرسه رفتار می کند ، باید دلیل آن را پیدا کنید. بشنوید که فرزندتان درباره همکلاسی ها یا بچه های دیگر چه می گوید. با معلم صحبت کنید در حالی که هنوز فرزندتان را مسئول هر نوع رفتار تهاجمی می دانید. مطمئنا ، اگر شما همان رفتارها را در خانه ببینید ، یک نتیجه ثابت داشته باشید و به مدرسه بگویید که دلیل این رفتار چه چیزی است.

در خانه ، شما باید محدودیت هایی را در مورد رفتار تهاجمی جهت درمان پرخاشگری کودکان تعیین کنید. با انتظارات خود در مورد رفتار فرزندتان و عواقب آن روشن باشید. شما می توانید قوانین را با صدای بلند بگویید یا می توانید آنها را بنویسید ؛ اغلب این روش برای بچه ها خوب کار می کند تا چیزهایی را در شما به صورت سیاه و سفید ببینند. فرزندتان را با گفتن این جمله آماده کنید: “این چیزیه که من انتظار دارم. اگه نمی تونی کاری رو که من انتظار دارم انجام بدی ، اگه شما رفتارت تهاجمی یا پرخاشگرانه باشه ، پس این عواقب کارت خواهد بود.”

پرخاشگری در نوجوانان

هیچ بهانه ای برای سوء استفاده چه جسمی چه غیر فیزیکی وجود ندارد. این قانون باید روی یک کاغذ و روی یخچال شما قرار داده شود. پیام به فرزندتان این است که ” اگر شما رفتار تهاجمی و پرخاشگرانه داشته باشی، هیچ بهانه ای وجود نداره. نمیخوام بشنوم دلیلش چی بود هیچ توجیهی برای این وجود نداره. هیچکس نیست که بتونی سرزنشش کنی شما مسئول و مسئول رفتار آزاردهنده خودت هستی. منظورم اینه که تقصیر هیچ کس دیگه ای نیست و عواقبش برات وجود داره.”

وقتی فرزند شما پرخاشگر است یا از هر کسی در خانواده شما سوء استفاده می کند ، قانون را به او یادآوری کنید. بگو: “تو اجازه نداری از مردم سوء استفاده کنی. برو به اتاقت”؛ برای رفتارهای منفی او آماده باشید. این یک راه آسان برای خروج از این شرایط است. افراد بدرفتار می گویند: “من با شما بدرفتاری نمی کردم اما شما دروغ می گفتید”. فرزندتان ممکن است بگوید: “متاسفم که تو را زدم ، اما تو به من فریاد زدی.”به همین صورت چیزی که واقعا میگن اینه که” متاسفم که بهت ضربه زدم ، ولی تقصیر تو بود.” و اگر به عذرخواهی بسیاری از این بچه های آزاردهنده گوش دهید ، این چیزی است که مثلا شما نهایتا می شنوید: “متاسفم ، اما تو به من چیزی رو که خواستم نمیدی. متاسفم که فحش دادم اما اجازه ندادی که بازی موبایلمو انجام بدم. چیزی که آنها دائما می گویند این است که” متاسفم ، اما تقصیر شماست ” و این به این معنی نیست که آنها متاسف هستند. یعنی: “متاسفم ، اما این مسئولیت من نیست.”و وقتی کودک مسئولیت یک رفتار خاص را بر عهده نمی گیرد ، دلیلی برای تغییر آن نمی بیند. اونا تازه یاد گرفتن که کلمات رو تقلید کنن این به یک ساختار اجتماعی دروغین دیگر تبدیل می شود که بدون هیچ معنی و درکی از زمینه آن از دهان آنها بیرون می آید—و اگر شما به آن باور داشته باشید ، به آن کودک اجازه می دهید که رفتار سوء استفاده و قدرت خود را ادامه دهد.

وقتی کودکان برای حل مشکلاتشان از رفتار پرخاشگرانه یا توهین آمیز استفاده می کنند ، مهم است که راهی برای درمان پرخاشگری کودکان و جایگزینی این رفتار با مهارت های حل مسئله سالم تر یاد بگیرند. فقط کافی نیست که به این رفتار اشاره کنیم و عواقب آن را به آنها نشان دهیم. همچنین مهم است که به فرزندتان کمک کنید رفتار نامناسب خود را با چیزی جایگزین کند که به او کمک کند مشکل را بدون اینکه به دردسر بیفتد یا به دیگران آسیب برساند حل کند.

اگر ما به بچه ها کمک نکنیم که رفتار نامناسب خود را با چیزی سالم تر جایگزین کنند ، آنها هر بار به رفتار نامناسب خود بازمی گردند. این برنامه پیش فرض مغز آنهاست.

راه هایی برای حل مشکلات با نوجوان خود ایجاد کنید تا دفعه بعد که با یک وضعیت مشابه روبرو می شوند ، بتوانند از خود بپرسند که چه کاری می توانند برای حل مشکل متفاوت انجام دهند. به عنوان مثال ، دفعه بعد که پسر شما با خواهر کوچکترش بدرفتاری کرده و او را تهدید می کند یا فحاشی می کند، نه تنها باید او را اصلاح کنید، بلکه بعدا وقتی اوضاع آرام می شود با او گفتگو کنید.

تمرکز شما باید بر این باشد که چگونه کودک پرخاشگر باید از وارد شدن به دردسر و عواقب آن جلوگیری کند ، نه اینکه چگونه نباید به برادرش آسیب برساند. افراد بدرفتار به قربانیانشان اهمیت نمی دهند. ما باید به حس همدلی و انسانیت آنها مراجعه کرده و به منافع شخصی آنها توجهکنیم ، چون منافع شخصی یک انگیزه بسیار قدرتمند است. به این مورد دقت کنید: اگر همدلی یا همدردی داشتند ، در وهله اول این کار را نمی کردند.

اگر شما یک نوجوان دارید که تمام زندگی اش به طرز بدی رفتار کرده است ، حتی اگر این رفتارها ریشه داشته باشند ، می توانند در هر زمان تغییر کنند. وقتی شروع به درمان پرخاشگری کودکان و تغییر پاسخ خود به فرزندتان می کنید و قدرت بیشتری پیدا می کنید ، احتمالا فرزندتان در ابتدا بدتر عمل خواهد کرد. باید به قاطعیت رفتار خود پایبند باشید. برای بچه ها ترسناک است وقتی والدینشان شروع به کنترل آنها می کنند. فرزند شما در طول سالها به پاسخ خاصی از شما عادت کرده است. در بعضی موارد حس از دست دادن کنترل از طرف آنها وجود دارد. پس در نتیجه ، باید کمی قوی تر باشید و از تغییر رفتار قاطعانه خود کوتاه نیایید.

همچنین مهم است که شروع به رفتار متفاوت در خانه خود کنید تا فرزندتان بداند که تغییر در حال رخ دادن است. شاید در ابتدا چیز بزرگی نباشد. شاید به فرزندتان بگویید: “ما باید شما را به عنوان بخشی از خانواده ، مسئول تر کنیم. بنابراین باید ظرفای خودتو بشوری. شما همچنین باید قبل از اینکه با دوستات بری ماشین سواری، تکالیفتو انجام داده باشی. اگر این دو تا کار رو انجام ندی ، نمی تونی ماشینو ببری.” بنابراین شما شروع به تعیین برخی از محدودیت ها می کنید.

این به این معنی نیست که رفتار تهاجمی او کاملا از بین می رود ؛ ما به دنبال یک تغییر کامل در ۲۴ ساعت نیستیم. در عوض ، ما به گام های کوچکی نگاه می کنیم که نشان می دهد شما در خانه مسئول هستید و فرزندتان مسئول نیست. بچه ها می خواهند والدینشان حس کنترل داشته باشند ؛ این به آنها حس امنیت و آرامش می دهد. تغییر و تبدیل شدن به یک پدر و مادر موثرتر می تواند یک روند بسیار طولانی باشد. شما باید به آن پایبند باشید و درک کنید که می توانید توانایی خود را برای موثر بودن به دست آورید.

کلید این کار برای درمان پرخاشگری کودکان این است که برای ایده های مختلف و روش های مختلف انجام کارها آماده و آگاه باشید. مهمتر از همه اینکه دلسرد نشوید. همه چیز می تواند در هر لحظه و در هر زمان تغییر کند. والدین می توانند حس روشنی از اینکه چه کسانی هستند و چگونه می توانند موثرتر باشند ، داشته باشند. و در حالی که فرزندان شما از شما برای تبدیل شدن به یک پدر و مادر موثرتر تشکر نمی کنند ، در آینده شما آنها را خواهید دید که رفتارهای مثبت را که به آنها کمک کرده اید ، نشان می دهند ، که این بهترین پاداش برای آنهاست.

– رفتاردرمانی کودک