موثرترین تمرینات کششی برای افراد مبتلا به فلج مغزی بر افزایش دامنه حرکتی و انعطاف پذیری عضلات اسپاستیک تمرکز دارد. این امر ضروری است زیرا عدم کشش می تواند باعث افزایش اسپاستیسیتی شده و منجر به محدودیت بیشتر حرکت در طول زمان شود.
این مقاله مزایای تمرینات کششی را توضیح داده و کشش هایی را بیان می کند که افراد مبتلا به فلج مغزی خفیف می توانند در خانه تمرین کنند.
بیش از ۸۰ درصد افراد مبتلا به فلج مغزی دچار انقباضات عضلانی غیر ارادی به نام اسپاستیسیتی می شوند. هنگامی که عضلات به طور مداوم منقبض می شوند ، به طور مداوم مفاصل را کشیده و دامنه حرکت را محدود می کنند. کودکان به طور مداوم در حال رشد هستند و اسپاستیسیتی مدیریت نشده می تواند باعث پوسچر غیر طبیعی ، حرکات سفت و مهار رشد عضلات شود. کشش می تواند به افزایش طول عضلات کوتاه شده و بافت های همبند کمک کند تا دامنه حرکت را بهبود بخشد.
افراد مبتلا به انواع شدیدتر فلج مغزی ممکن است نیاز به استفاده از داروهایی مانند بوتاکس یا باکلوفن برای کاهش اسپاستیسیتی به اندازه کافی برای کشش موثر عضلات داشته باشند. اهداف کشش عبارتند از:
بسته به شدت فلج مغزی و سن کودک ، ممکن است استراتژی های کششی مختلفی توصیه شود از جمله:
کشش غیرفعال (پسیو) : کشش انجام شده توسط شخص دیگر، که نیازی به تلاش کودک ندارد. والدین با کودکان بسیار کوچک یا کودکان با اختلالات شدید حرکتی احتمالا باید عضلات فرزند خود را به طور پسیو کشش دهند.
کشش فعال (اکتیو): کشش که توسط کودک آغاز و یا حفظ می شود. اگر کودک شما کنترل حرکتی کافی دارد ، کشش فعال ایده آل است.
کشش طولانی مدت: این نوع کشش جهت کشش عضلات برای مدت زمان طولانی تر استفاده می شود. این استراتژی های کششی اغلب با سایر مداخلات مدیریت اسپاستیسیتی از جمله ارتز ها، جراحی یا داروها استفاده می شود.
در ادامه ۷ کشش ذکر شده که افراد مبتلا به فلج مغزی خفیف می توانند به طور فعال در خانه تمرین کنند. از کودک خود بخواهید که کشش ها را حدود ۳۰ ثانیه در یک عضو نگه داشته و سپس برای عضو دیگر انجام دهد.
روی زمین بنشینید و یک پا را صاف کرده و پای دیگر را خم کنید تا کف پای شما به سمت پای صاف شده شما برسد. به آرامی به سمت پای پای راست خم شوید و نگه دارید.
در حالی که رو به دیوار ایستاده اید ، کف هر دو دست را روی دیوار قرار داده و به عرض شانه از هم جدا کنید. با یک پا یک قدم بزرگ به عقب بردارید تا روی پاشنه پا بایستید. به آرامی پاشنه خود را به پایین فشار دهید (پای جلو باید هنگام پایین آمدن خم شود) و نگه دارید.
برای این کشش به کمربند ، حوله یا باند کشی نیاز دارید. روی زمین بنشینید و یک پا را صاف و پای دیگر را خم کنید. کمربند را در پایین پای راست خود حلقه کنید و به آرامی انتهای آن را به سمت بدن خود بکشید و همیشه کشش را در دامنه بدون درد حفظ کنید.
در وضعیت ایستاده روی یک پا، پای دیگر خود را از مچ گرفته و به عقب خم کنید. به آرامی پا را از عقب کشیده، از بازوهای خود برای حمایت و نگه داشتن تعادل استفاده کنید در حالی که کشش را به آرامی حفظ کرده اید.
در وضعیت خوابیده به پشت، یک پا را صاف روی زمین نگه داشته و پای دیگر را خم کرده و داخل شکم بکشید. پای خم شده را بلند کنید ، زانو را به سمت سینه خود بکشید و نگه دارید.
بهبود دامنه حرکتی در مچ دست از طریق کشش یک دست خود را بلند کرده و کف دست خود را به سمت پایین بکشید. از دست دیگر خود استفاده کنید تا کف دست را به آرامی به سمت بالا و داخل بدن بکشید ، به طوری که مچ دست به عقب خم شود. توجه داشته باشید که خم شدن باید از مچ دست باشد نه انگشتان. بعد ، کف دست را به سمت پایین بکشید ، به طوری که مچ دست به جلو خم شود.
یک راه جایگزین برای انجام این کشش این است که کف دست خود را روی صندلی خود قرار دهید ، بازو را صاف نگه دارید و به آرامی مقداری از وزن خود را روی دست بیندازید. سپس دست خود را به طرف دیگر بچرخانید تا پشت دست روی صندلی باشد و به آرامی وزن خود را روی دست منتقل کنید.
روبه دیوار ایستاده، یک بازو را به سمت دیوار در حالت کشیده قرار دهید و بدن خود را به آرامی در جهت مخالف بچرخانید. به عنوان مثال ، اگر بازوی راست شما در مقابل دیوار است ، بدن خود را به سمت چپ بچرخانید.
حالا که ما کشش های مختلفی را که یک کودک مبتلا به فلج مغزی ممکن است بتواند تمرین کند ، پوشش داده ایم ، بیایید در مورد اهمیت ارتز برای کشش پسیو بحث کنیم.
اثرات جلسات کششی روزانه ممکن است برای بهبود اسپاستیسیتی طولانی مدت موثر نباشد. بریس ، اسپلینت و گچ با اصلاح صحیح راستای اسکلتی عضلانی و کشش طولانی مدت پسیو ، حتی زمانی که فرد به طور فعال ورزش نمی کند ، با کوتاه شدن عضلات اسپاستیک مقابله می کند.
گچ گرفتن به صورت سریال (ادامه دار) شامل گچ گرفتن مداوم تا یک هفته است. هر هفته (تا ۱۲ هفته) ، گچ جدید جایگزین می شود تا اثر گچ های قبلی را ادامه دهد.
عضلات ما ویسکو-الاستیک هستند ، به این معنی که وقتی شما یک کشش را برای مدت طولانی نگه دارید ، مقدار تنش برای آن طول کشش داده شده در نهایت کاهش می یابد. گچ گیری سریال به آرامی عضلات را کش می دهد و زمان کافی برای کاهش تنش را فراهم می کند تا عضلات بتوانند برای همان مقدار تنش با گچ گیری بعدی به میزان بیشتر کشیده و باز شوند. افراد مبتلا به فلج مغزی قبل از تقویت عضله یا گچ گیری سریال نیاز به کشش دارند. اگر ارتزها بدون کشش پوشیده شوند ، ممکن است به درستی پوشیده نشده یا در هنگام پوشیدن و بعد از آن سبب ایجاد درد گردند.
استفاده منظم از ارتز و کشش نیاز به زمان و تعهد دارد. با بزرگ شدن کودکان ، ممکن است به دلایل زیادی برای پوشیدن ارتز و اسپلینت مقاوم شوند. در بخش زیر پیشنهاداتی را برای تشویق کودک شما به کشش و پوشیدن ارتز ارائه می دهیم.
انگیزه دادن به کودکان سی پی برای کشش روزانه
برای کمک به کودک خود در ایجاد عادت کشش روزانه ، هر روز آنها را بعد از صبحانه یا قبل از خواب کشش دهید. کودکان به جای اینکه احساس کنند مجبور به کشش هستند ، ممکن است آن را بخشی از برنامه روزانه خود بدانند. انجام تمرینات کششی روتین هر روز ممکن است علاقه و انگیزه کودک را کاهش دهد.
یکی از راه های تشویق بیمار برای کشش منظم ، ترکیب خلاقانه کشش در فعالیت های تفریحی است. در واقع کشش سرگرم کننده شده و کودکان را درگیر فعالیت می کند. نمونه هایی از بازی هایی که می توانید با فرزندتان برای ترغیب به انجام کشش انجام دهید عبارتند از:
بازی سایمون میگه: استفاده از کشش در بازی سایمون میگه می تواند راهی موثر برای کشش بیشتر کودک شما باشد. مثلا ” سایمون میگه بشین و تا ۲۰ بشمار”
آینه شدن: به فرزندتان بگویید هر کاری که انجام می دهید را کپی کند. شامل کشش ، چهره های خنده دار و حرکات رقص برای سرگرم کننده تر کردن بازی است.
سنگ ، کاغذ ، قیچی: انجام این بازی ، اما با پیچ و تاب؛ بازنده بعد از هر باخت باید یک قدم به عقب برگردد تا زمانی که کسی تعادل خود را از دست بدهد. این حرکت خم کننده های لگن و همسترینگ ها را کش می دهد.
راه دیگری برای ایجاد انگیزه برای فرزندتان ایجاد یک سیستم پاداش است. به عنوان مثال ، اگر هر روز به مدت ۱ هفته کشش داشته باشند ، می توانند یک دسر مخصوص بخورند ؛ اگر هر روز به مدت ۲ هفته کشش داشته باشند ، می توانند یک اسباب بازی انتخاب کنند. این به کودک شما یاد می دهد که چگونه اهداف قابل دستیابی را تعیین کند و به سمت آنها کار کند.
—فلج مغزی شل(فلاسید): چگونه تون عضلانی پایین را مدیریت کنیم؟
کشش اسپاستیسیته را از بین نمی برد ، اما ممکن است سبب بهبود کوتاهی عضله و یا پیشگیری از آن شود. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ، افراد مبتلا به فلج مغزی خفیف باید روزانه تمرینات کششی داشته تا محدوده حرکت را حفظ کنند. امیدوارم این مقاله به شما کمک کرده باشد تا بفهمید چرا برای افراد فلج مغزی مهم است که کشش را در برنامه های روزانه خود قرار دهند.
کاردرمانی جسمی برای انجام تمرینات کششی و تقویتی برای افراد فلج مغزی در مرکز توانبخشی ماهان توسط درمانگران متخصص و مجرب در این زمینه انجام می گردد.