۱- والدین باید در هنگام بروز تشنج خونسردی خود را حفظ کنند.
۲- اطراف کودک را خلوت کنید و لباسهای تنگ یا زیور آلات را از گردن او باز کنید تا راحت تر نفس بکشد.
۳- به هنگام تشنج کودک از در آغوش گرفتن او خودداری کنید کودک را به پهلو خوابانیده و چنانچه در دهان او ماده غذایی و یا ترشحی وجود دارد به آهستگی خارج نمایید. همچنین هیچ ماده خوراکی یا آب را وارد دهان کودک نکنید از ضربه زدن یا تکان دادن کودک برای متوقف کردن تشنج خودداری کنید.
۴- از وارد کردن دست یا هر ماده خارجی دیگر به زور در دهان کودک به جهت ترس از خفگی و قفل شدن فک کودک خودداری کنید؛ چرا که تجربه نشان داده که امکان خفگی در هنگام تب و تشنج در کودکان وجود ندارد.
۵- از پاشیدن آب به صورت و یا تحریک وی خودداری شود. ۶- در صورتی که قبلا پزشک برای کودکتان دارویی (مانند شیاف دیازپام) به منظور استفاده در هنگام تشنج (البته فقط به صورت مقعدی) تجویز کرده آن را با آرامش به کار ببرید.
۷- به هیچ عنوان سعی در باز کردن دهان کودک نشود ولی در صورت امکان یک شی پلاستیکی نرم در بین دندانها قرار گیرد تا از گاز گرفتگی زبان جلوگیری شود.
۸- بعضی از والدین هنگام تشنج به خصوص در همراهی با تب سعی میکنند او را پاشویه کنند یا زیر آب سرد بگیرند. به یاد داشته باشید هیچ کدام از این روشها موثر نیستند. بعد از توقف تشنج اگر کودک شما تب داشته باشد، میتوانید از شیاف استامینوفن استفاده کنید. ۹- با استفاده از شیاف استامینوفن و کم کردن پوشش کودک درجه حرارت کودک را کنترل کنید . در صورت لزوم می توان از تن شویه با آب ولرم نیز استفاده کرد البته بعد از تشنج و نه در حین آن و با استفاده از یک دستمال آغشته به آب ولرم.