چگونه کودک اوتیسم را آرام کنیم؟

تکنیک هایی برای جلوگیری و مدیریت بحران

آرام سازی کودک اتیسم : کودکان مبتلا به اوتیسم می توانند مشکلات زیادی را برای مدیریت رفتار خود داشته باشند.

حتی کودکان با عملکرد بالا نیز می توانند در شرایطی “که” به ندرت برای یک همسال معمولی چالش برانگیز است، “دچار بحران شوند”.کودکانی که علائم شدیدتری دارند ممکن است هر روز دچار آشفتگی شوند. آشفتگی و اضطراب می تواند مشارکت در فعالیتهای معمول یا حتی در برخی موارد شدید، حتی بیرون رفتن از خانه را دشوار کند.

آرام سازی کودک اوتیسم همیشه آسان نیست ، اما روش هایی وجود دارد که اغلب می توانند موفقیت آمیز باشند. بعضی از آنها به کمی تجهیزات اضافی نیاز دارند که آرامش حسی را فراهم می کند. برخی از این موارد را می توان در محیط هایی مانند مدرسه یا مکان های عمومی استفاده کرد. اگر این تکنیک ها خوب عمل کنند، به اندازه طلا ارزش دارند.

دلایل اضطراب و آشفتگی

تعداد کمی از کودکان اوتیسم برخلاف همسالان معمولی خود برای جلب توجه بیشتر یا بدست آوردن نتیجه مطلوب (اسباب بازی جدید، غذای مورد علاقه و غیره) “خود را با شرایط وفق می دهند. در بیشتر موارد، کودکان اوتیسم بدون هیچ دلیل خاصی به استرس جسمی یا عاطفی واکنش نشان می دهند. آنها به سادگی احساس هیجان، ناامیدی یا اضطراب را ابراز می کنند یا به “واکنش های حسی” پاسخ می دهند.

واقعیت این است که به طور کلی کودکان اوتیسم، ممکن است کنترل عواطف خود را کمتر از همسالان معمولی خود داشته باشند. در نتیجه، در بسیاری از موارد انفجارهای عاطفی در این کودکان شایع تر است.

پیش بینی یا حتی تشخیص موقعیت هایی که می توانند کودک اوتیسم را ناراحت کنند، برای پدر یا مادر عصبی همیشه آسان نیست. تغییرات معمول در یک برنامه روزمره مانند انحراف در مسیر مدرسه می تواند برای برخی از کودکان اوتیسم (برخلاف دیگران) به طرز وحشتناکی ناراحت کننده باشد. بویی مانند بوی رنگ تازه می تواند به عنوان یک حمله حسی باشد. حتی چراغ های فلورسنت موجود در فروشگاه های مواد غذایی نیز می تواند برای بعضی از این کودکان آشفته کننده باشد.

در عین حال، هر کودکی ممکن است روز به روز نسبت به همان وضعیت واکنش متفاوتی نشان دهد. به طور کلی می توان حداقل برخی عوامل استرس زا را پیش بینی و به حداقل رساند. مثلا:

صداهای بسیار بلند مانند صدای آتش بازی به راحتی قابل پیش بینی و جلوگیری و به حداقل رساندن هستند.

تغییرات عمده در روال روتین روزمره را می توان برای آن پیش بینی، بحث و تمرین کرده و برای آن برنامه ریزی کرد.

سر و صدا و بوهای اجتناب ناپذیر را می توان از قبل مدیریت و برنامه ریزی کرد.

همچنین پیش بینی واکنش یک فرد اوتیستیک در برابر یک موقعیت اجتماعی یا یک مکان ناآشنا ممکن است دشوار باشد. ممکن است همان فرد اوتیستیکی که در یک مرکز خرید شلوغ آشفته می شود، با حضور در یک سالن شلوغ سینما مشکلی نداشته باشد (مخصوصاً اگر فیلم همانی باشد که او از تماشای آن هیجان زده است). علاوه بر این، اگرچه کودکان در حال رشد به طور معمول از کنار گذاشته شدن از یک رویداد اجتماعی ممکن است احساساتشان صدمه دیده یا حتی عصبانیت داشته باشند، کودک مبتلا به اوتیسم حتی ممکن است جزییات اجتماعی را متوجه نشود. البته همان کودکی که برای کنار گذاشته شدن از یک مهمانی اهمیت خاصی قائل نیست ، ممکن است از یک مشت دوستانه در میهمانی ناراحت شود و آن را به عنوان یک حمله قلمداد کند.

هیچ کس دوست ندارد زندگی اش فقط مختص محل سکونتش باشد و چنین زندگی برای همه افراد درگیر بسیار محدود کننده است. راه حل بهتر کمک به کودک اوتیستیک است تا احساسات خود را کنترل کند.

چگونه واکنشها را تشخیص دهیم؟

همانطور که پیش بینی پاسخ یک فرد اوتیسم چالش برانگیز است، تفسیر واکنش های فرد اوتیستیک نسبت به احساسات دشوار نیز ممکن است مشکل باشد زیرا این واکنش ها ممکن است اشکال مختلفی داشته باشند.

در بعضی موارد واکنش ها به صورت بدخلقی شدید بروز پیدا می کنند، اما واکنش های دیگر می توانند بسیار متفاوت به نظر برسند. به عنوان مثال ، ممکن است به صورت زیر باشد:

صدای جیغ زدن یا ایجاد صدای دیگری
از جا پریدن و فرار کردن
خودتحریکی شدید(تکان خوردن های سریع و شدید، قدم زدن های تند، صحبت کردن با خود و غیره)
خود آزاری (سیلی زدن به صورت یا کوبیدن سر، نیشگون گرفتن و غیره)
پرخاشگری نسبت به دیگران (در موارد نادر)
اجتناب حسی (پوشاندن گوش، پوشاندن چشم، عقب نشینی)
رفتار جستجوی حسی (تصادف با مبلمان، فشار جهت وارد شدن به فضاهای کوچک و غیره)
امتناع از تعامل با دیگران
رفتارهای وسواسی مانند لمس اشیا مشابه به یک ترتیب مشابه بارها و بارها

برخی از این رفتارها در واقع تلاش برای آرام سازی خود است. بقیه نیز مظاهر جسمی ناراحتی درونی کودک هستند.

چگونگی آرام سازی کودک اتیسم

باید و نبایدهای خاصی وجود دارد که در مورد بیشتر کودکان اوتیسم اعمال می شود. این موارد بر اساس عواملی است که کودکان اوتیسم به طور مشترک دارند به ویژه:

مشکل در درک هنجارها و قراردادهای اجتماعی
مشکل در پیروی یا استفاده از زبان گفتاری
مشکل در پیگیری یا استفاده از ارتباطات غیرکلامی
ناآگاهی از واکنشهای احتمالی دیگران نسبت به رفتارها
چالش های حسی که می توانند مانع رفتارهای مثبت شوند
عدم انگیزه اجتماعی (تمایل به پذیرش اجتماعی)

– نحوه رفتار والدین با کودک مبتلا به اتیسم

نکاتی برای آرام ماندن

مطمئناً بهترین راه برای آرامش این است که از ابتدا آرام باشید. این بدان معنی است که به کودک خود یاد دهید چگونه احساسات خود را مدیریت کند.

برخی از تکنیک های آرام سازی کودک اتیسم وجود دارد که اگرچه شکست ناپذیر نیستند، اما می توانند تفاوت زیادی ایجاد کنند. بسیاری از آنها مربوط به درمان یکپارچگی حسی است – رویکردی که به افراد مبتلا به اختلال عملکرد حسی کمک می کند تا شرایط چالش برانگیز را مدیریت کنند.

این تکنیک های آرام سازی کودک اتیسم عبارتند از:

۱- یک “راه فرار” ارائه دهید: اگر کودک شما به راحتی آشفته می شود، مطمئن باشید که شما و فرزندتان می دانید که اگر اضطراب یا آشفتگی کودک زیاد شد چه کاری باید انجام دهد.میتونی بری بیرون؟ می تونی به اتاق خوابت بری و فیلم مورد علاقه خودتو ببینی؟ فقط دانستن اینکه یک گزینه وجود دارد گاهی می تواند تفاوت ایجاد کند.

۲- اسباب بازی های حسی را که می توانند به کاهش اضطراب کمک کنند، در اختیار کودک خود قرار دهید: در واقع می توانید اسباب بازی های حسی خریداری کنید، اما گزینه های در دسترس دیگری نیز از توپ های ژله ای گرفته تا خاک رس نرم، زنگوله (که برای برخی از کودکان مفید است) و موارد دیگر قابل استفاده است.

۳- خرید تاب و ترامپولین داخلی یا خارجی را در نظر بگیرید: اینها اغلب روش های خوبی برای کودکان اوتیسم است تا بتوانند درون داد های حسی مورد نیاز برای تنظیم خود را بدست آورند.نسخه های داخلی کوچک اغلب از طریق فروشگاه های اسباب بازی در دسترس هستند. نیازی به خرید تاب ویژه “حسی” نیست.

۴- یک جلیقه وزنه دار و یا پتو تهیه و خریداری کنید: این وسایل سنگین برای برخی از کودکان می تواند احساس امنیت ایجاد کند، مدیریت آشفتگی حسی را که با بیشتر تجارب مدرسه و جامعه همراه است آسان تر می کند.

۵- خرید سرهای “جویدنی” برای مداد و خودکار را در نظر بگیرید: برای برخی از کودکان اجازه جویدن می تواند تفاوت زیادی ایجاد کند.
۶- تکنیک های مراقبه را آموزش دهید (و یاد بگیرید): همه کودکان اوتیسم نمی توانند از این ابزارها استفاده کنند اما بسیاری از آنها آشفتگی و بیقراری را از این طریق از ذهنیت خود خارج می کنند.

۷- مطمئن شوید کودک شما به اندازه کافی ورزش می کند: در حالی که بیشتر بچه های معمولی وقت زیادی برای دویدن و بازی (یا شرکت در ورزش های گروهی) صرف می کنند، کودکان اوتیسم اغلب اوقات پس از مدرسه خود را در مراکز توانبخشی می گذرانند.مهم است که آنها نیز مانند بقیه فعال شوند.

۸- روش های ساده ای را برای حفظ آرامش آموزش دهید: بسته به توانایی های کودک شما، گزینه ها شامل شمارش تا ده، دور شدن از وضعیت استرس زا، تنفس عمیق، مراقبه یا (در صورت مناسب بودن) تماشای یک فیلم یا خواندن یک کتاب آرامش بخش است.

۹- یک حیوان خانگی به خانواده خود اضافه کنید: مطالعات نشان داده است که حیوانات خانگی برای کودکان اوتیسم اثر آرام بخشی دارند.در حقیقت برخی از کودکان اوتیسم سگهای خدماتی یا حمایتی عاطفی دارند که وظیفه اصلی آنها کمک به کودک در مدیریت احساسات خود است.