چگونه اضطراب جدایی فرزندتان را کاهش دهید؟

چگونه اضطراب جدایی فرزندتان را کاهش دهید؟

اضطراب جدایی

اضطراب جدایی بین کودکان بسیار متفاوت است. بعضی از نوزادان وقتی مادر برای مدت کوتاهی از دید خارج می شود ، مضطرب شده و گریه می کنند، در حالی که به نظر می رسد کودکان دیگر در هنگام جدایی در دوران کودکی ، کودکی و پیش دبستانی ، اضطراب مداوم را نشان می دهند.

نکاتی برای شما والدین شاغل

راهکار درمانی برای اضطراب جدایی نیاز به آماده سازی ، انتقال سریع و تکامل زمان دارد. معمولا ما والدین به اندازه بچه هایمان وقت گریه و اضطراب جدایی آنها، رنج می بریم. با وجود اینکه اغلب به ما یادآوری می شود که فرزندانمان چند دقیقه بعد از رفتن ما دیگه گریه نمی کنند ، چند نفر از شما احساس کرده اید که “همه چیز را اشتباه انجام می دهید” وقتی فرزندتان به پاهای شما چسبیده است ، برای شما گریه می کند تا بمانید ، و برای جدایی عزاداری می کند ؟ به عنوان یک پدر و مادر شاغل، اضطراب جدایی برای ما سوالاتی ایجاد می کند. اگرچه این یک رفتار کاملا طبیعی و نشانه ای زیبا از یک وابستگی معنی دار است ، اضطراب جدایی می تواند برای همه ما بسیار ناراحت کننده باشد. در ادامه حقایق مربوط به اضطراب جدایی و نکاتی برای بهبود این وضعیت بیان می شود:  

حقایقی درباره اضطراب جدایی :

نوزادان: اضطراب جدایی پس از درک کودک از بقاء شی ایجاد می شود. وقتی نوزادتان متوجه می شود که واقعا رفته اید (وقتی که رفته اید) ، ممکن است آنها را مضطرب کند. اگرچه برخی از نوزادان در سنین ۴ تا ۵ ماهگی اضطراب ماندگاری و جدایی را نشان می دهند ، اما بیشتر آنها در حدود ۹ ماهگی اضطراب جدایی شدیدتری خواهند داشت. اگر نوزاد شما گرسنه ، خسته یا احساس خوبی نداشته باشد ، جدا شدن از آنها می تواند بدتر باشد. اگر روز سختی است ، تایم جدا شدن ها را کوتاه ولی طبق یک برنامه ثابت نگه دارید.

کودکان نوپا: بسیاری از کودکان نوپا در دوران کودکی به دلیل اضطراب از جدایی فرار می کنند و در سن ۱۵ یا ۱۸ ماهگی شروع به نشان دادن چالش ها می کنند. جدایی زمانی دشوارتر است که کودکان گرسنه ، خسته یا بیمار باشند که بیشتر در دوران کودکی است! با رشد استقلال کودکان در دوران کودکی ، آنها ممکن است حتی بیشتر از جدایی ها آگاه شوند. رفتار آنها در جدایی ها بلند ، اشک آورتر و سخت تر از آن خواهد بود که بتوان بر آن غلبه کرد.

کودکان پیش دبستانی: کودکان از ۳ سالگی به بعد به وضوح تاثیر اضطرابشان در جدایی را بر ما درک می کنند. این به این معنی نیست که آنها استرس ندارند ، اما قطعا برای تغییر رقابت می کنند. ثابت قدم باشید ؛ بر اساس درخواست کودک به اتاق برنگردید ، و مطمئنا برنامه های مبتنی بر اضطراب جدایی را لغو نکنید. ثبات ، توضیحات و تلاش مداوم شما برای بازگشت در زمانی که تعیین می کنید کلید این مشکل خواهد بود.

چگونه اضطراب جدایی را درمان کنیم؟

ایجاد مراسم خداحافظی سریع :

حتی اگر مجبور باشید حرکات دست لیگ برتر بیسبال را انجام دهید، یا یک پتو یا اسباب بازی خاص را در هنگام ترک کودک خود به او بدهید ، خداحافظی را کوتاه و شیرین نگه دارید. اگه بیشتر بمانید اضطراب کودک هم بیشتر خواهد شد.

ثابت قدم باشید :

سعی کنید هر روز که از هم جدا می شوید ، همان مراسم خداحافظی ثابت را انجام دهید که تا جایی که می توانید از عوامل غیر منتظره جلوگیری کنید. یک روال ثابت می تواند اضطراب کودک را کاهش داده و به کودک شما اجازه می دهد تا به طور همزمان اعتماد به استقلال خودش و شما را درک کند.

توجه: هنگام جدایی ، به کودک خود توجه کامل کنید ، دوستش داشته باشید و محبت کنید. سپس با وجود گیر دادن ها و شیطنت های آنها به سرعت خداحافظی کنید.

به قولت عمل کن:

شما اعتماد و استقلال را برای کودک خود زمانی ایجاد خواهید کرد و فرزندتان به توانایی خود برای بدون شما بودن اعتماد می کند که به وعده بازگشت خود پایبند باشید. بزرگترین اشتباهی که در این زمینه ممکن است مرتکب شوید این است که مثلا حدود یک ساعت پس از یک جدایی سخت از او به کلاس برگردید تا فرزندتان را “ملاقات” کنید با این فکر که دلم برایش تنگ شده بود ، این کار نه تنها اضطراب جدایی را بیشتر می کند ، بلکه باید روند جدایی را دوباره باید از اول شروع کنید.

به سبک کودک خود صحبت کنید:

وقتی در مورد بازگشت خود صحبت می کنید ، تنها جزئیاتی را که فرزندتان درک می کند به او بگویید. اگر می دانید که تا ساعت ۳ بعد از ظهر برمی گردید ، آن را به فرزندتان بگویید ؛ به عنوان مثال ، بگویید: “من بعد از خواب و قبل از میان وعده بعد از ظهر برمی گردم.”زمانی را که می توانند درک کنند بیان کنید. در مورد بازگشت شما از سفر کاری از طریق ارتباط دادن صحبت هایتان با “خواب” صحبت کنید.”به جای گفتن “من ۳ روز دیگه میام خونه” بگویید ” بعد از ۳ بار خوابیدن و بیدار شدنت میام خونه.”

جدا بودن را تمرین کنید:

بچه ها را به خانه مادربزرگ بفرستید ، تاریخ بازی با سایر بچه ها و جدا از شما برنامه ریزی کنید ، به دوستان و خانواده اجازه دهید تا در آخر هفته (حتی برای یک ساعت) از کودک شما مراقبت کنند. قبل از شروع جدا شدن کودک و تنها ماندن او با مراقب یا رفتن به پیش دبستانی ، قبل از اینکه حتی مجبور شوید از هم جدا شوید ، رفتن به مدرسه و مراسم خداحافظی خود را تمرین کنید. به فرزندتان فرصتی بدهید تا در غیاب شما آماده شود ، تجربه کند و رشد کند!

وقتی فرزندتان می ترسد ، او را تسلی دهید و مورد حمایت قرار دهید:

وقتی شما و فرزندتان با هم هستید ، به حرف های آنها گوش دهید. اطمینان حاصل کنید که همیشه با درک و دلسوزی پاسخ دهید و مراقب باشید که نگرانی های آنها را بی اهمیت نکنید.

– بازی درمانی : فواید و کاربردها

کم پیش میاید که اضطراب جدایی پس از سال های پیش دبستانی به صورت روزانه و مداوم ادامه یابد. اگر نگران هستید که فرزندتان با جدا شدن از شما سازگار نشود ، می توانید با یک رفتاردرمانگر کودک متبحر در این زمینه صحبت کنید. رفتاردرمانگر کودک قطعا به حمایت از خانواده هایی که در همان وضعیت هستند کمک کرده ، می تواند به درمان ناراحتی شما کمک کند و برنامه ای برای حمایت از هر دو شما تعیین کند!

مرکز توانبخشی ماهان ارایه دهنده خدمات بازی درمانی و رفتاردرمانی برای کودکان با مشکلات رفتاری نظیر : اضطراب جدایی ، بیش فعالی و نقص توجه و تمرکز، پرخاشگری و عصبانیت، کم رویی و نقص در ارتباطات اجتماعی و … می باشد. با ما در تماس باشید.

شماره های تماس با مرکز توانبخشی ماهان :

۰۲۱۶۶۶۳۴۴۰۹

۰۹۱۹۷۰۶۱۷۹۰