شما می توانید به کمک تمرینات گفتاردرمانی سکته مغزی توانایی خود را جهت ارتباطات اجتماعی و صحبت کردن بهبود ببخشید. این تمرینات بویژه بعد از یک آسیب نورولوژیکال مانند سکته مغزی می توانند مفید باشند.
شما در شرف کشف برخی از تمرین های گفتاردرمانی هستید که می توانید در خانه امتحان کنید. سپس ، ما نکاتی را به شما ارائه خواهیم داد تا به شما کمک کند شروع به کار کنید حتی اگر اصلاً نمی توانید صحبت کنید.
تمرینات گفتاردرمانی سکته مغزی برای بهبود اختلالات زبانی مانند آفازی بسیار مناسب هستند. این اختلالات هنگامی رخ می دهد که مرکز کنترل زبان مغز پس از یک ضایعه مانند سکته آسیب ببیند.
مرکز زبان در نیمکره چپ مغز قرار دارد. بنابراین ، آفازی اغلب پس از سکته مغزی در نیمکره چپ یا آسیب مغزی این نمیکره رخ می دهد.
تمرینات گفتاردرمانی با جرقه زدن پروسه نوروپلاستیسیته به بهبود مهارت های زبان کمک می کند:توانایی مغز جهت بازیابی خود.از طریق نوروپلاستیسیته، نواحی سالم مغز می توانند عملکرد زبان را به عهده بگیرند.
تمرینات گفتاردرمانی سکته مغزی نواحی جدیدی از مغز را ترغیب می کنند تا عملکرد گفتار و ارتباطات را به عهده بگیرند.
نوروپلاستیسیته با محرک تکراری فعال می شود، بنابراین جلسات گفتار درمانی مداوم و منظم برای حصول بهترین نتیجه لازم است.
به طور ایده آل ، شما باید برای بهبود مهارت های زبانی خود با یک آسیب شناس گفتار و زبان کار کنید. سپس ، می توانید از تمرینات گفتاری درمانی زیر برای تمرین در خانه در این میان استفاده کنید.
در اینجا چند تمرین گفتاردرمانی بیان شده که می توانید در خانه امتحان کنید.
۱ – حرکت زبان به داخل و خارج
زبان خود را بیرون بکشید و آن را به مدت ۲ ثانیه نگه دارید ، سپس آن را به عقب بکشید. ۲ ثانیه نگه دارید و تکرار کنید. این امر کمک کرده تا زبان شما برای حرکت با الگوهای هماهنگ آموزش یابد ، که به شما در تولید گفتار بهتر کمک می کند.
2- حرکت زبان به طرفین
برای این تمرین گفتاردرمانی، دهان خود را باز کرده و زبان خود را حرکت دهید تا گوشه سمت راست دهان را لمس کند. ۲ ثانیه نگه داشته، سپس گوشه سمت چپ دهان خود را لمس کنید. ۲ ثانیه در این حالت بمانید و این کار را تکرار کنید.
۳- حرکت زبان به بالا و پایین
دهان را باز کرده و زبان خود را بیرون بیاورید. سپس، زبان را به سمت بالا به طرف بینی خود برسانید. ۲ ثانیه در این حالت بمانید ، سپس زبان را به سمت چانه پایین ببرید. به مدت ۲ ثانیه نگه داشته و این کار را تکرار کنید.
بهتر است تمام این تمرینات گفتاردرمانی را جلوی آینه انجام دهید تا بتوانید بازخورد بینایی بگیرید.
۴- بگو پنیر!
در اینجا یک تمرین ساده گفتاردرمانی وجود دارد که مهارت های حرکتی دهان را بهبود می بخشد. لبخند زدن جلوی آینه را تمرین کنید. لبخند بزنید ، سپس آرام باشید. تا جایی که می توانید بایستید این کار را تکرار کنید.
اهمیت آینه از آنجااست که بازخوردی را فراهم کرده که مثل سوخت برای مغز شماست!
۵- حالت لبهای غنچه کرده (مثل بوسیدن) رو تمرین کنید.
وقتی تمرین لبخندها را به پایان رساندید، سعی کنید با غنچه کردن لب هایتان حالت صورت درحال بوسه را ایجاد کنید. لب های خود را به سمت هم جمع کنید، سپس شل کنید. هرچقدر می توانید این کار را تکرار کنید. برای کنترل بهتر باید سرعت حرکت را تا حد امکان کاهش دهید.
۶- تکرار جفت شدن صامت و مصوت
اکنون که تمرینات گفتاردرمانی سکته مغزی ساده را به پایان رساندیم ، اجازه دهید به فعالیتهای پیچیده تری بپردازیم.
یک صامت را که در گفتن آن مشکل دارید بردارید و سپس آن را با هر واکه (اَ،اِ،اُ،آ،ای،او) جفت کنید. به عنوان مثال ، اگر با صدای “ر” مشکلی دارید، پس بارها و بارها گفتن “رَ،رِ،رُ،را،ری،رو” را تمرین کنید.
اگر احساس جاه طلبی می کنید، این را با تمام حروف بی صدا امتحان کنید.
۷- تولید جمله
به عنوان مثال، بیماران مبتلا به آپراکسی گفتاری ، از نظر شناختی تولید زبان هیچ مشکلی ندارند. با این وجود ، توانایی آنها در حرکت دادن لب ها و زبانشان مختل شده است.
بنابراین ، با صدای بلند خواندن فرصتی برای تمرین صحبت فراهم می کند. انجام این کار می تواند برای بیماران مبتلا به آفازی متوسط تا شدید ناامید کننده باشد، بنابراین صبور بوده و با خود کنار بیایید.
کم کم با تمرین یک یا دو جمله برای مدت زمان کوتاه، مثل یک یا دو دقیقه، شروع کنید. سپس، دوره های تمرین خود را از آنجا افزایش دهید.
– بهترین تمرینات گفتاردرمانی برای بازیابی صدای خود – بخش دوم
شماره های تماس جهت رزرو نوبت برای بخش گفتاردرمانی مرکز توانبخشی ماهان