فعالیتهای هماهنگی حرکتی برای نوجوانان فلج مغزی

سنین نوجوانی برای هرفردی ممکن است همراه با سختی هایی باشد بالاخص زمانی که شخص دچار ناتوانی و معلولیت بوده، این دوران چالش برانگیزتر خواهد بود. رشد سریع می تواند منجر به افزایش وزن و خام حرکتی در هر نوجوانی گردد اما این مسئله در افراد فلج مغزی سبب دشواری برای تحرک در محیط خواهد شد. همچنین عضلات یک نوجوان ممکن است به تناسب رشد ستخوانها سفت تر شود که این مسئله به محدودیت حرکتی بیشترخواهدانجامید. فعالیتهای هماهنگی حرکتی برای نوجوان فلج مغزی می تواند به کاهش استرس ناشی ازاین برهه زمانی زندگی شان کمک نماید تا احساس راحتی بیشتری با بدن خود داشته باشند.

فعالیتهای هماهنگی حرکتی برای نوجوانان فلج مغزی بسته به نوع و شدت شرایط شان، می تواند با نیازهای خاص هرشخص متناسب و برنامه ریزی گردد. بسیاری از پسران و دختران فلج مغزی می توانند با اندکی تلاش فعالیت های مشابهی را که دیگر نوجوانان توان انجام آنها را دارند، انجام دهند مانند: بازی های ورزشی، قرار گذاشتن با دوستان و همه انواع دیگر کارهای سرگرم کننده و مفرح.

همگام با توسعه فعالیتهای هماهنگی حرکتی برای نوجوانان فلج مغزی، تعدادی راهنما وجود دارد که می تواند در زمان طراحی فعالیتهای روزمره زندگی، کمک کننده باشند. اول از همه اینکه تمرکز برنامه باید بر پایه ی آموزش تعادل باشد. مهارتهای تعادلی و عملکردی مانند راه رفتن و پرتاب کردن، مهارتها و حرکات ریتمیک به آنها در مشارکت در فعالیتهای کلاسی کمک خواهد کرد که این منجر به تعادل بهتر و اعتماد به نفس بیشتر می گردد که بدانند آنها نیز در سطح مشابه همکلاسی هایشان هستند. دانش آموزان CP باید چگونگی ریلکس کردن عضلات درگیر و همینطور تمرین کردن با آنها رایاد بگیرند. این عمل درکنترل اسپاسم ها و سفتی عضلانی آنها کمک کننده خواهد بود.

فعالیتهای هماهنگی حرکتی برای نوجوانان فلج مغزی باید شامل تمرینات متنوعی از نوع تمرینات ایزوکنتیک باشد. تمرینات ایزوکنتیک برای افزایش قدرت بسیار موثر می باشند چرا که این تمرینات بر روی حرکات یکنواخت و روان فعالیت نموده و حرکات تند و ناگهانی را که سبب درد مفاصل می شوند، محدود می کنند. تمرینات ایزوکنتیک از وسایلی استفاده می کنند که سرعت انقباض را در دامنه ی حرکتی کنترل کنند. تمرینات ایزوکنتیک تلاش می کنند تا بهترین ویژگی های آموزش کنترل وزن و تمرینات ایزوکنتیک را باهم ادغام کنند.این تمرینات منجر به افزایش بار عضلانی در یک سرعت از پیش تعیین شده ثابت شده در حالیکه عضله نیروی خود را در طول دامنه ی حرکتی کامل به کار می گیرد.

بیماران نوجوان CP که از اسپاسم رنج می برند ،عضلات خم کننده (فلکسور) قویتری نسبت به عضلات باز کننده (اکستانسور) دارند. تمرکز برافزایش قدرت عضلات باز کننده به افزایش تعادل عضلات کمک می کند. فعالیتهای هماهنگی حرکتی برای نوجوانان CP باید به سمت توسعه اساسی مهارتهای حرکتی تکامل پیداکند.

تجزیه مهارتها به اجزاء پایه ای کوچکتر سبب راحت ترشدن یادگیری آنها خواهد شد. باید به این نکته توجه نمود که فعالیتهایی را که نیاز به واکنش سریع ندارند تمرین کرد. همچنین فعالیتهای هماهنگی حرکتی برای نوجوانان فلج مغزی می تواند درون استخر نیز انجام گردد. تمرینات آب درمانی و استخر از خواص فیزیکی آب جهت ایجاد کمک یا مقاومت برای انجام تمرینات در افراد CP استفاده می نمایند. نه تنها شنا کردن به آنها به خاطر بی وزنی آزادی حرکت داده، بلکه همچنین در کنار بهبود هماهنگی حرکتی به بهبود توانایی تنفسی نیز کمک می نماید. توجه به این نکته حائز اهمیت است که آب سرد می تواند تون عضلانی (سفتی) را افزایش داده اما آب گرم غالبا تاثیر ریلکس کننده داشته و می تواند به کاهش تون عضلانی کمک نماید.

بعلاوه فعالیتهای هماهنگی حرکتی برای نوجوانان فلج مغزی باید مفرح بوده و به عنوان یک اهرم بالابرنده اعتماد به نفس به کار گرفته شود. احساس عزت نفس این کودکان با تلاش بیشتر آنها و مشارکت بیشتر در کلاس بهبود خواهد یافت. کاردرمانگران می توانند در طراحی و انجام فعالیتهای هماهنگی حرکتی به افراد فلج مغزی کمک نموده و آنها را در مسیر بهبودی و استقلال قرار دهند.

-کاردرمانی و فواید آن